Een vermoeiende reis van 24 uur brengt mij en de 16 andere deelnemers aan deze reis via Nairobi (Kenia) en Lilongwe via een 6 uur durende busreis naar het noorden van Malawi, naar Mzuzu. In het vliegtuig naar Nairobi zit ik naast de 78 jarige zuster Riet uit Alkmaar. Na 26 jaar is zij terug in Afrika waar zij ruim 13 jaar als verpleegkundige in een ziekenhuis in Kenia heeft gewerkt. Beeldend vertelt zij mij over de tijd dat ze ondervoede kinderen hielp, brandwonden behandelde omdat de mensen in hun hutjes altijd een open vuur stookten, over malaria, spinnen en slangen…. Zij weet hoe het leven is in Afrika. In Malawi worden we ontvangen door Father George. Deze geestelijke was afgelopen zaterdag ook op de startdag van Cordaid Vastenaktie en deed zijn verhaal over de impact van klimaatveranderingen in Malawi. “Vroeger begon de regentijd in oktober en was dat de tijd dat mensen gingen zaaien. Tegenwoordig komen de regens niet voor november. Soms stoppen ze en beginnen ze pas echt in december. Als je als boer te vroeg zaait en er komt geen regen, dan zit je goed fout!” Bij aankomst op het vliegveld in Lilongwe ( waar we onverwachts ook nog de aankomst van prins Charles uit Engeland meemaken) zie ik ’s ochtends om half 10 al Castelanuswolken. De atmosfeer is hartstikke vochtig, als ik van de vliegtuigtrap afloop ben ik meteen nat van het zweet. Op de thermometer op het vliegveld zie ik al 29 graden staan. Dat worden buien…… We stappen de bus is die ons de komende week zal vervoeren, niet erg comfortabel. De stoelen hebben geen vering en er is geen airco…. Op weg naar Mzuzu over een verharde, doch enigszins bobbelende weg kijk ik om mij heen. Dit is Afrika…. Overal mensen op straat, heel veel kleine stoffige winkeltjes met van alles en nog wat, straatverkopers met bananen, tomaten in mooie torentjes, kleine dorpjes met huisjes van baksteen met daarop een rieten dak. Heel veel kinderen….. op blote voeten. Malawi is een van de armste landen in de wereld. En ik zie overal kleine akkertjes. Ik kijk of ik al iets zie groeien…. Maar ik zie nog niet veel. Kennelijk wacht men met zaaien ondanks het feit dat de regens vorige week zijn begonnen…. Dat zie ik aan de grote plassen naast de weg en de opbollende reuze Cumuli die zich in de loop van de ochtend ontwikkelen…. Tot wel 16 km hoog, mijn medepassagiers zijn bereid om naar mijn gratis cursus wolkenherkenning in de tropen te luisteren. Als wij tijdens de lunch het in de verte horen rommelen en er plotseling een koude wind op steekt (outflow) weet ik dat er een flink bui in de buurt zit. We vervolgen onze weg naar het noorden en de lucht wordt steeds donkerder, maar tot meer dan een paar spetters op de voorruit van ons busje komt het niet. We rijden verder door een bergachtig gebied met naald- en eucalyptusbomen…. Deze worden echter massaal gekapt en platgebrand omdat met het hout nodig heeft om op te koken en men de grond voor landbouw wil gebruiken….. Een beetje triest gezicht tegen zonsondergang om 18.00 uur. We rijden om 18.45 uur eindelijk Mzuzu binnen en worden ondergebracht in Mzuzu lodge. Geen 5 sterrenhotel, maar voor mij prima. Boven het bed hang als een klamboe en uit de douche komt een piepstraaltje koud water…… Na een voedzame maaltijd met alweer chicken en 2 bier val ik uitgeteld op bed. Gelukkig is de matras niet zo hard als de stoel in de bus. Ik heb vandaag wel een houten kont gekregen…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten