Het wordt vandaag een reisdag, maar wel een mooie. Van Mzuzu naar Lilongwe langs het meer van Malawi..... Bij een prachtige lodge aan het meer maken we een stop om te zwemmen en genieten van een heerlijke lunch met een flinke portie vis uit het meer en mango-juice. De mango's zijn overal rijp en zijn overvloedig verkrijgbaar langs de kant van de weg. Boven het meer van Malawi ontstaan flinke cumuli, maar het buienstadium wordt niet bereikt. Net boven het water zien we een apart verschijnsel, het lijkt wel een dieselwolk, maar een schip is nergens te bekennen...... Het blijken lake-flies te zijn die in een wolk over het meer trekken..... Op het terrein van de logde zien we een Nederlandse vrachtwagen staan...... Nita, Wim en hun zoon Lieven uit Veldhoven trekken een jaar door Afrika, Three on tour. Geweldig.... dat zou ik ook wel willen doen. Ik mag een kijkje nemen in hun camper waar zoon Lieven van 12 vertelt dat ie naast dat ie van zijn ouders les krijgt, heel veel andere dingen onderweg leert en dat ie filmpjes maakt voor de KRO....Dat is toevallig, wij worden al de hele week gevolgd door Elly en Mark die voor KRO's kruispunt een reportage maken over onze reis..... Na de lunch hebben we nog een lange weg te gaan.... Onderweg stoppen we even om wat souvenirs te kopen.... en krijgen we van alles aangeboden.... mango's, pinda's, oliebollen en gebakken vogeltjes..... Onze chauffeur en onze gids zijn er gek op en kopen er een paar. Ook Arie, onze fotograaf en Jos, persvoorlichter van Cordaid willen wel een gebakken vogeltje proberen.... Ik waag mij er niet aan, heb al een paar dagen een rommelige buik...... Als we proberen te achterhalen wat voor vogeltjes het zijn, blijken het onze eigen trekvogels te zijn die in de herfst in grote getale helemaal naar Afrika vliegen om daar te overwinteren. Het blijkt dat bij aankomst ze in netten worden gevangen en hier in Malawi lekker worden opgepeuzeld..... We vervolgen onze weg naar Lilongwe en zien een open vrachtwagen met daarop 10 op hun zij vastgebonden geitjes, klaar voor de slacht...... Geen diervriendelijke manier om je beesten te vervoeren....Als ik Oooh, wat zielig roep, moet onze chauffeur Vincent heel hard lachen. In Malawi gaan ze anders om met dieren dan in Nederland. We komen op tijd aan in Lilongwe..... Helaas heeft de meteoroloog uit Blantyre van het Meteorologisch Instituut zich op het allerlaatste moment verontschuldigd... voor mij een teleurstelling.... ik had graag naast de verhalen van mensen uit de dorpen het verhaal over klimaatveranderingen van een deskundige willen horen....Na het diner bedanken we onze chauffeur en onze begeleiders voor de prima organisatie van deze trip. We hebben in 8 dagen tijd heel veel gezien en heel veel geleerd. Via Leo ontmoet ik op de valreep Naut Leenders, werkend voor de VN. Sinds een maand of 4 werkt hij in Malawi aan disaster risk reduction. Hij vertelt mij dat naast steeds langer durende droogtes, in het zuiden van Malawi, op het laagste punt ook overstromingen veel ellende brengen. De regentijd is op dit moment in het zuiden net begonnen en de eerste overstromingen zijn een feit. Op zit moment worden er al mensen geÎvacueerd. Hij vertelt mij dat het uitbaggeren van de rivieren en het planten van bomen om erosie van de oevers tegen te gaan, heel veel ellende zou kunnen worden voorkomen, maar dat er gewoon weg geen geld is..... Hij nodigt mij en Jos uit om mee te gaan naar Mayke Huijbregts, zij werkt voor Unicef en is op dit moment verantwoordelijk voor een project dat grootouders financieel steunt kleinkinderen op te vangen waarvan de ouders door Aids zijn overleden.....Naut en Mayke werken al jaren in dit soort landen en hebben een goede kijk op ontwikkelingssamenwerking. Volgens Mayke moet in Malawi, een van de armste landen in de wereld de landbouw grootschaliger worden aangepakt om meer opbrengst te behalen waardoor de honger die er nog steeds is, gereduceerd zou kunnen worden en moeten mensen de kans krijgen met kennis en geld kleine bedrijfjes op te zetten. In Malawi wordt bijvoorbeeld katoen verbouwd en meteen geÎxporteerd naar andere landen. Het zou beter zijn om de katoen in Malawi zelf ververwerken tot kleding waardoor er meer aan kan worden verdiend..... Natuurlijk zijn ziektes zoals Aids ( ik heb zelf gezien dat dat in de dorpen 1 op de 6 mensen treft) en malaria heel veel slachtoffers maken. En het probleem dat het klimaat verandert, komt daar gewoon nog eens bij...... De mensen die toch al zo kwetsbaar zijn, al zoveel problemen hebben.... krijgen het nog moeilijker omdat ze afhankelijk zijn van die ene periode in het jaar dat er regen valt...... En als die periode korter en onbetrouwbaarder wordt, wordt het nog moeilijker om te overleven....Toch heb ik het idee dat de kleine projecten van Cordaid waarbij mensen uit de gemeenschap met behulp van kennis en een beetje geld zich kunnen aanpassen aan langere perioden met droogte, wel degelijk helpt. Veel steun van de overheid is niet te verwachten. De overheid heeft namelijk zelf geen geld. Het geld dat door verschillende ontwikkelingsorganisaties uit verschillende landen binnenkomt, moet echter niet zomaar worden gebruikt. Door Cordaid en door Unicef wordt goed gekeken of projecten ook op langere termijn werken...... Morgen vliegen we terug via Lusaka enNairobi naar Amsterdam. Ik kijk terug op een drukke, gezellige en zeer nuttige week waarbij ik heel veel geleerd heb.... Klimaatveranderingen treft ons allemaal, maar niet iedereen tegelijk. Het toch al zware leven door ziektes en armoede wordt nog zwaarder door het veranderende klimaat. Enerzijds moeten er harde afspraken worden gemaakt in Kopenhagen over de vermindering van Co2, wereldwijd. Anderzijds heb ik met eigen ogen gezien dat het aanpassen aan de veranderende weersomstandigheden in arme landen zoals Malawi kennis vergt en veel geld kost. De rijke landen die het meest vervuilen, moeten de armsten in de wereld financieel ondersteunen zichzelf weerbaar te maken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten